Eerste week alweer

Zo, inmiddels ben ik alweer een week in Indonesie, en de reis verloopt erg voorspoedig. Volgens mij is het handig als ik het maar gewoon per dag beschrijf.

29 mei: Eerste nacht helemaal kut geslapen dankzij de jetlag nog, en sochtends dan ook tot 12:00 in bed gelegen. De straat in Jakarta waar ik was vond ik helemaal niets aan, dus ik wilde zsm weg, en heb de trein naar Bogor gepakt. Daar aangekomen ingechecked bij een relaxed hosteltje, en daar eerst even bijgekomen. Eerst even wat gegeten, en later aan de praat geraakt met een Nederlandse broer en zus (Paul en Hilde) die al een tijdje hadden rondgereisd, en geinspireerd geraakt door hun verhalen. Ondertussen kwam ook 1 van de werknemers van het hostel nog even langs, die me vertelde over een leuk tochtje naar een dorpje/tofu fabriekje/gong fabriekje, en ik heb me daar voor ingeschreven; was de volgende dag alweer. Ik zou alleen de enige worden, dus ik moest proberen meer mensen te strikken. De broer en zus gingen helaas alweer richting Jakarta dus die gingen niet mee, maar later kwamen er nog een Engelse broer en zus (Ben en Laura) aan, en nog wat later 2 Nederlandse vriendinnen (Christiane en Tjitske), maar ik heb ze allen helaas niet kunnen paaien om mee te gaan.

30 mei: Na alweer een kutnacht met veel te veel herrie in een smerig kamertje weer erg slecht geslapen, maar toch maar om 08:00 opgestaan om gedag te zeggen tegen Paul en Hilde, en om iet wat later te vertrekken met de tour. Het vrouwtje heeft me rondgeleid in een ''kampung'' (een soort communaal dorpje), en vertelt hoe de bewoners al hun spullen delen met elkaar en hoe het systeem zeg maar werkt in zo'n dorpje, best interessant om te horen. Later nog een soort lokale kleine ''fabriekjes'' geweest waar tofu en gongs gemaakt werden, en later zijn we nog wat gaan eten bij een lokaal tentje waar ik echt de lekkerste pindasaus ooit heb gegeten (sorry vader). Alleen jammer dat er dan weer van die smerige tofu bij zat.

Na de tour ben ik afgezet bij het zogenaamde hoogtepunt van Bogor; de Kebun Raya (de botanische tuinen). Waarschijnlijk was het voor mensen met meer veiling ervaring dan ik best interessant, maar ik moet zeggen dat ik het niet heel spannend vond; het was best een mooi rustig park in het midden van de chaotische stad Bogor, maar ik vond het eigenlijk niet heel bijzonder. Ja, er waren wel wat mooie oude bomen, en het orchideeen vol, je raad het al, orchideeen was best mooi, maar volgens mij is er veel mooiere natuur hier te zien in Indonesie.

Na een tijdje rondgelopen te hebben kwam ik Chris(-tiane) en TJ (Tjitske) weer tegen, en we zijn samen wat gaan drinken daar in de tuinen. Even later kwamen Ben en Laura ook aangewandeld, en zo werd het nog best een leuk praatgroepje. We zijn met z'n 5en dan ook verder gaan lopen, en zijn na de botanische tuinen nog even wat wezen drinken in een mooi barretje met een uitzicht over de stad van Bogor; erg mooi om te zien. Later hebben we nog een beetje op marktjes gestrompeld, en om de avond af te sluiten hebben we met z'n allen nog wat gegeten en gedronken bij het hostel (en ja Ome Har, ik ga hier wel mee met de lokale pot; veel rijst, noodles, vis, kip...en uiteraard geen groenten).

31 mei: M'n eerste on-the-road dagje. Gister had ik nog wat zitten met Chris en TJ, en we kwamen erachter dat zij ongeveer hetzelfde plan hadden voor de komende maand (voor wat betreft wat we allemaal willen zien en doen, en we vliegen zelfs op dezelfde dag terug). We hebben toen ook besloten dat we wel een stukje met z'n 3en konden gaan reizen. In de LP (Lonely Planet, de heilige graal van het reizen) lazen we over een dorpje genaamd Cipanas waar ze waterparken en zwembaden hadden gevuld met water uit door een vulkaan gevoedde hot springs in de buurt, en we besloten om daar heen te gaan. Het was wel een endje weg, dus we hebben dit dagje vooral gebruikt om daar te komen. Vanuit Bogor eerst een bus gepakt naar Bandung, vandaar nog een bus naar Garut, en van daar een minibus om uiteindelijk aan te komen in Cipanas. Het bleek echt een heel lief klein dorpje te zijn, eigenlijk gewoon 1 straat met een pleintje en wat zijstraatjes, en dit was wel even lekker na de chaos van Jakarta en Bogor. We hebben eerst accomodatie gezocht, en later zijn we nog wat wezen eten en drinken, maar aangezien er echt 0 nachtleven in dat kleine Cipanas was was dat niet zo spannend. We waren wel de enige ''bule's (Westerlingen) in town, en daarmee ook echt een attractie; iedereen wilde ons aanspreken en met ons op de foto. In het begin wel vermakelijk, na een tijdje ken je het wel, maar ach, het is allemaal vriendelijk bedoeld, dus ik kan me er dan ook moeilijk aan storen.

1 juni: Aangezien we naar Cipanas waren gekomen vanwege de hot springs wilde we hier ook wel wat van meepikken, en we zijn dan ook zoek gegaan naar een zwembad of water park oid wat hier aan voldeed. Ik had tevens m'n 1e fatsoenlijke nacht gehad, dus ik kon op tijd en fit mn bed uit komen, en we hebben eerst even wat ontbeten in het dorpje. Later op zoek gegaan naar een plekje om te zwemmen, en we hadden echt een leuk water parkje (soort armere outdoor-variant van Tikibad) gevonden, en we hebben daar een beetje rondgehangen de hele dag om bij te komen van de afgelopen hectische dagen. Het park zelf was nog best leuk; wel heel erg kinder-minded, maar er waren ook wel leuke snelle glijbanen en eentje speciaal voor op een band. Wat nog het bijzonderste was, dat was het badje met Terapi Ikan (therapie vissen); kleine ''schoonmaak'' visjes welke de dode huidcellen van je oppeuzelen. Je kon hier in voetje baden, en de vissen kwamen dan gelijk in trossen op je af, om overal kleine stukjes huid op te gaan eten. Aan het begin was dit echt even wennen aangezien het best prikkelt, maar na een tijdje begon het eigenlijk best relaxed aan te voelen. Er was 1 man die er al een tijdje gezeten had, en zijn hele onderbenen waren inmiddels onthaard, en ook kwamen de visjes op het lumineuze idee om mijn muggenbulten open te gaan bijten, dus na een tijdje waren we er ook wel weer klaar mee. De rest van de dag in het park was vooral rondhangen, relaxed, en op de foto gaan met Indo's die het prachtig vonden om met een bule op de foto te gaan (we waren de enige bule's in een relatief druk park). De avond was wederom niet zo spannend; wat gegeten, beetje gedronken, en daarna weer richting bedje gegaan.

2 juni: Inmiddels waren we wel weer klaar met Cipanas, en Chris wilde graag 2 vrienden van haar (Ron en Robin) gaan ontmoeten in Pangangdaran, dus we moesten maar weer eens er op uit. 'S ochtends een minibus gepakt naar Garut, en vanaf daar de bus gepakt naar Tasikmalaya. Het bussysteem is hier alleen niet zo prettig als in Nederland; als bule wordt je direct naar de bus geleidt omdat ze zsm geld aan je willen verdienen, maar vervolgens zit je 2 uur te zweten in een bus zonder airco om te wachten tot de bus vol is en kan vertrekken, maar uiteindelijk vertrokken we dan toch richting Tasikmalaya. Eenmaal daar aangekomen begon het riedeltje weer opnieuw aangezien we nog door moesten van Tasik(-Malaya) naar Pangangdaran; van de regen in de drup. Deze bus deed er ook nog eens erg lang over, en Aziatische bussen zijn niet berekend op mijn lengte. Je zit zeg maar continue met je knien gedrukt in de harde stoel voor je, waarbij je soms met pijn en moeite je knien moet zien te bewegen om de doorbloeding een beetje op orde te houden. Tel daar nog eens bij op dat deze busreis door de bergen ging waar de wegen niet echt goed en je soms continue aan het hobbelen was, en je begrijpt dus wel dat het niet erg prettig was, Eenmaal aangekomen dan ook even goed uitgerekt, en op zoek gegaan naar een hostel.

We hadden in de LP gelezen dat lokale becak (soort riksja) union/maffia hier betaald krijgt van hostels waar ze je afzetten (en waardoor jij dus ook meer moet gaan betalen), en eenmaal uit de bus waren er gelijk allerlei gasten die ons per becak wilden afzetten bij een hostel naar hun keuze. Het was best een endje naar het centrum, dus we hebben er toch maar eentje genomen, en geprobeerd om niet bij een hostel afgezet te worden, maar dat ging er niet zo goed in. Na behoorlijk wat miscommunicatie en mislukte verkooppraatjes hebben ze ons uiteindelijk gewoon in het centrum gedropt, en hebben we betaald en zijn we weggelopen. Chris kwam eigenlijk al direct de 2 vrienden tegen die ze wilde ontmoeten, en die zijn bij het eten er ook nog even bij komen zitten. We waren nu dus met 5, en het was erg gezellig, en aangezien ze in de bungalow naast ons zaten bij het hostel zijn we daar nog wat verder gaan drinken. Daar besloten Luke en Poppy, een Engels stelletje die ook naast ons zat om ons ook te vergezellen, en zo waren we alweer met z'n 7en. Het werd dan ook best een gezellig avondje, die we afgesloten hebben door later naar het strand te gaan en met een biertje naar het echt prachtige onweer en het vuurwerk in de verte te kijken, compleet met nog even een nachtelijk duikje in zee.

3 juni: Vandaag alweer. Ron en Robin moesten 'sochtends weer gaan surfen, en ik ben met Chris en TJ wat rond gaan lopen in het dorpje. Beetje straatstalletjes het strand bekeken, en later zijn we richting het National Park geweest hier in Pangangdaran. Dat was nog best mooi; aan het begin probeerden ze ons guides aan te smeren maar volgens ons konden we het prima zelf af, en we zijn dan ook op eigen houtje gaan avonturieren in het park. Onderweg zijn we nog een klein beekje tegen gekomen waar een hele Indonesische familie was die zo'n 20 keer met ons op de foto wildden, en later nog wat mooie jungle achtige stukjes en een grotje, maar geen heel spannende dingen. Aan het begin wel nog een leguaan gezien, onderweg nog een ree die totaal niet bang voor ons was, en o ja, heel veel brutale kleine aapjes, die op zich ook wel erg schattig waren. Na iets van 2 uur te hebben rondgestruind zijn we weer richting hostel gegaan, zijn we nog even de zee in geweest, en zijn we later weer met Ron en Robin gaan chillen bij het hostel. Toen kwam Chris op het briljante idee om te gaan Internetten, en zo is het dus gekomen dat ik hier nu dit bericht in zit te typen. We moeten zo nog even wat eten, en waarschijnlijk is vanavond de laatste avond met z'n 5en dus het zal ook wel weer wat gaan drinken worden vanavond. Daarna zijn de plannen nog niet helemaal duidelijk; we willen ergens leren surfen maar weten nog niet helemaal waar, maar we moeten sowieso verder richting het oosten van Java, met als eerste stop de prachtige Borobodur tempel. De komende dagen worden dus denk surfen en later bij Borobudur proberen te geraken; ik laat weer wat horen als daar wat over te melden valt.

Mocht iemand mij trouwens willen bereiken; m'n NL telefoon staat niet echt vaak aan, maar ik heb nu ook een Indonesische SIM kaart waar ik wel goed op te bereiken ben. Het nr is:

+6282123822546

Gelieve wel rekening te houden met het tijdsverschil van 5 uur (het is hier 5 uur later dan in NL).

Goed, dat was hem voor nu, het volgende bericht volgt wanneer er weer wat te melden is. O ja, dan nog een laatste dingetje. Tante Jacq, zou jij misschien het bakblik van ome Har willen terugbrengen? Bij voorbaat dank.