Einde van het zuiden, begin van het noorden

Ben ik weer. De laatste paar dagen gingen nogal snel en ik ben een tijdje niet op Internet geweest, maar ik zit weer achter de computer dus het wordt weer eens tijd om een verhaaltje te schrijven. We waren gebleven bij de dag na de fullmoonparty.

07-08-09
Die dag daarna heb ik niet echt veel uitgespookt. Beetje uitgerust van het feest, 's avonds hadden de gasten van onze lodge een feestje georganiseerd op het strand met een kampvuurtje en wat muziek, beetje was zitten BBQen en chillen, lekker relaxed dagje dus.

08-08-09
De dag daarna werd het echter eens tijd om maar weer eens wat te gaan doen, dus ik heb een scooter gehuurd en een beetje rondgetufft om te kijken wat er verder zoal nog allemaal te beleven viel. Na een tijdje kwam ik een bord tegen naar een bepaalde Wat (tempel) waar ik in de Lonely Planet was over gelezen had, dus ik wilde wel ff kijken hoe het er daar uit zag. Ik ben een smal weggetje op gereden, daarna een klein stukje gelopen, tot ik bij de ingang van de Wat kwam. Bij de ingang hing een bulletin board, en bij het doorlezen daarvan kwam ik erachter dat als je niet serieus geinteresseerd bent in meditatie, je daar niets te zoeken hebt. En nou ben ik niet bepaald een meditatie persoon, dus ik ben er maar vandoor gegaan. Tot zover mijn eerste Wat. Goed, dan maar een beetje verder rijden. Op een gegeven moment ben ik de borden naar het ''Phaeng Waterfalls National Park'' (ofzo) gevolgd, en daar aangekomen heb ik mn scootertje geparkeerd en ben ik het pad naar het viewpoint op gaan lopen. Nou was dat een smal steil paadje een bergje op, in een aardig hoge temperatuur, en zoals iedereen wel weet is mijn conditie nou niet bepaald opperbest, dus dat was aardig zweten. Eenmaal zwetend aangekomen bij de rotsen vanwaar het viewpoint was was het wel genieten; een mooi uitzicht over een stukje van het eiland, met de zee in de verte. Wel een mooi plekje om even rond te hangen. Een paar meisjes vroegen nog of ik een foto van ze konden maken, en al gauw kwam ik erachter dat het Nederlanders waren. Je komt ze ook overal tegen. Daarna met die meiden naar beneden gelopen, even wat wezen drinken, en daarna nog een Chinese tempel wezen checken. Ook best mooi, mysterieuze gebouwen met rare tingeltjes door de wind overal, wierook en grote Buddha beelden. Aparte plaats. Daarna afscheid genomen, terug naar mn resort gegaan, 's avonds weer een feestje op het strand gehad, en tot zo ver mijn laatste avond op Ko Pha-Ngan.

09-08-09
Het plan vandaag was om in 1 ruk naar Krabi te gaan, de provincie met de mooiste stranden en vergezichten in heel Thailand. De vorige avond had ik bij 1 van de gasten in de lodge gevraagd hoe het met de reis zat, en volgens mij zat ik geramd. Ik was echter even vergeten dat die gast een keiharde stoner was, en dus misschien niet de meest betrouwbare persoon op aarde. Ik stond dan ook, zoals hij gezegd had, om 12:30 klaar om in de taxi te stappen om mn reis richting Krabi te beginnen. 12:30 was echter niet de tijd dat de taxi vertrok, maar de tijd dat de boot vertrok. Die had ik dus gemist. Damn. Toen maar afscheid genomen van de Italianen, die ook die dag zouden vertrekken, en maar op eigen houtje richting de pier gegaan, in de hoop dat ik toch nog een boot zou kunnen pakken. Heb daar nog een paar uur moeten wachten, nog een laatste keer in mn geliefde Aziatische eetmarktje gegeten, en toen op de boot gestapt richting Surat Thani, de eerste stop op weg naar Krabi. Tussendoor nog gebeld met een travel agency die me ging helpen met deze avond nog in krabi te komen, maar het zou aardig lastig worden. Uiteindelijk was het inderdaad te laat, en heb ik de nacht in Surat Thani moeten doorbrengen. De man van het travel agency was wel zo aardig om een taxi voor me te regelen van het busstation waar ik aangekomen was naar een fatsoenlijk hotel, toen ingechecked, en toen maar even naar buiten gegaan om te kijken wat er zoal in Surat Thani te beleven viel. Dus ik loop de straat op, kijk even rond, en wat schetst mijn verbazing...komt er ineens een baby olifantje zomaar over de openbare weg langs me lopen. Of ik hem even wilde voeren. Niet echt zin in, maar het feit dat er zomaar een olifants langs je loopt was toch apart. Toen even de 7-11 (supermarkt) ingedoken om een biertje te halen, en daar aan de praat geraakt met een Duitser die in hetzelfde hotel als mij zat. We zijn even binnen wat gaan bieren, en even later kwamen er 3 Engelse gasten voorbij die op zoek waren naar eten. Nu had ik ook wel honger, dus met z'n 5en hebben we een tuk-tuk (soort overdekte scooter) gehuurd naar de nachtmarkt, die volgens de Duitser wel goed was. Daar aangekomen bleek die echter dicht te zijn. Toen maar even rondgezocht, en bij een dicht italiaanse eettentje gevraagd of ze nog wat voor ons konden maken; dat kon. Surat Thani was inmiddels volledig dood, de enige mensen die er rondliepen waren Thaise mensen, en wij liepen daar met z'n 5en een beetje te verdwalen op straat, op zoek naar voedsel. Het was de eerste keer dat ik echt het gevoel had dat ik op reis was, in plaats van gewoon op vakantie in m'n eentje. Grappig hoe een dag die wat kut begon toch kon leiden tot zo'n leuke ervaring. Hoe dan ook, we hebben daar wat gegeten, later in ons hotel nog een beetje nagepraat, en vroeg naar bed gegaan omdat ik de volgende dag alweer om 06:00 op moest om m'n reis naar Krabi voort te zetten.

10-08-09
Het begin van de dag bestond vooral uit bussen en reizen naar Krabi. Eenmaal daar aangekomen ingechecked bij een hotel, een boottrip naar het bekende Ko Phi-Phi (de eilanden waar de film ''The Beach'' is opgenomen) geboekt, en maar even naar het strand gelopen om te kijken hoe het er daar uitzag. Dus ik loop een beetje op dat strand te lopen, hoor ik achter me ineens ''Hey Laurence!''...was het 1 van die Engelse gasten die ik de vorige avond ontmoet had. Mooi, weer gezelschap gevonden voor de komende paar dagen. Met z'n 2en het strand afgelopen, aan het einde een beetje staan lachen om de aapjes die gewoon op het strand aan het chillen waren, en toen de andere 2 gasten op gaan zoeken. 's Avonds hebben we geprobeerd om uit te gaan, maar echt een succes was het niet. Eerst hebben we een beetje op ons eigen strand rondgekeken, maar daar was niet echt wat te beleven. Toen hebben we maar een tuk-tuk geboekt om de stad in de gaan, naar de nachtclub Room 69. Daar aangekomen bleken we echter de enige Westerners te zijn, en voor de rest waren het vooral rijke stijlvolle Thaisen (of hoe je dat ook noemt), en de party-vibe zat er niet echt in, hoewel de live Thaise hiphip nog best leuk klonk. Na een paar uur hebben we dan ook besloten dat het wel weer leuk was geweest, en zijn we allemaal terug richting ons resort gegaan.

11-08-09
Vroeg op gestaan voor de boot trip naar Ko Phi-Phi. En die was de moeite waard. De weg erheen was al vrij mooi, een ruige zee met overal rotsen die uit het water staken, en 1 opvallende rots in de vorm van een kippekop. De eerste stop was Maya Beach, die ook zit in een bekende scene in die The Beach film. Het was een stuk eiland met een paar steile rotsen in een ring met 1 stukje open waar we in vaardden, en daarbinnen was dan een klein strandje. Daar een beetje rondgelopen, nog aan de praat geraakt met een Nederlandse gast, en na een tijdje weer vertrokken naar de volgende stop, wat volgens mij Monkey Bay was; een klein eilandje vol met apen die gewoon de boot op sprongen om eten te kunnen krijgen; erg grappig. Daarna gestopt op een stuk van Ko Phi-Phi om wat te gaan eten, aan de praat geraakt met een stelletje uit de UK, en daarna met hun nog op het strand even gerelaxed. Op de weg terug zijn we nog gestopt bij de Viking Cave, een grot waar je helaas niet in mocht omdat het beschermd was, en nog bij een ander strandje was er echt uit zag als een paradijs; prachtig wit zacht, turqouise zee, rotseilandjes overal, en palmbomen in het midden van het eiland. Denk aan een typisch paradijs, en je weet een beetje hoe het er daar ongeveer uitzag. Daarna weer terug gegaan, die Engelse gasten weer tegengekomen, 's middags nog even m'n backpack gereorganiseerd (m'n garderobe van 2 weken zat er alweer doorheen, dus heb alles laten wassen en de boel een beetje opnieuw ingepakt), en 's avonds was dan poging 2 tot stappen in Krabi. Eerst een beetje zitten voorzuipen op het strand met nog een paar meiden erbij, en toen maar geprobeerd om in de buurt van ons strand wat te vinden. Echt succesvol waren we echter niet, er waren gewoon teveel barren en te weinig mensen, waardoor iedereen aan het zoeken was naar die ene plek waar iedereen was, terwijl die plek er dus niet was. Vrij saai. Zo erg zelfs dat de meiden gewoon vertrokken waren toen we even niet keken. Balen. Goed, afscheid van de Engelse gasten aangezien ik die niet meer zou gaan zien, en maar richting bed gegaan, want te volgende dag zou ik gaan vliegen richting Chiang Mai, helemaal in het noorden.

12-08-09
Voor jullie vandaag dus. Het plan was vandaag om Railey te gaan checken, zogenaamd het mooiste strand in heel Thailand. Ik had echter last van een beetje zondag gevoel en heb heerlijk uitgeslapen tot 15:00, aangezien ik rond 16:00 moest vertrekken richting vliegveld. Later dus richting vliegveld gegaan, en eerst was de vlucht van Krabi naar Bangkok. Op Bangkok aan de praat geraakt met een Nederlandse gast, en toen de tweede vlucht van Bangkok naar Chiang Mai gepakt, waar hij ook heen moest. Samen vanaf Chiang Mai airport een taxi gepakt naar een lodge, en daar zit ik nu dus de computteren. Hier in de buurt van Chiang Mai is genoeg te doen in de zin van jungle trekking, elephant trekking, of riviertochten, maar ik weet nog niet precies wat ik wil gaan doen. Vanavond of morgen maar even een plan uitwerken. Wat daar uiteindelijk uitgekomen is zullen jullie dus lezen in het volgende bericht. Voor nu, de ballen!