Eindelijk, vakantie!

Goed, na het vorige -niet altijd even positieve- verhaal hebben we vandaag een heerlijk relaxte dag achter de rug, en hebben we alle 3 eindelijk het gevoel dat we heeeerlijk op vakantie zijn. Echter, de afgelopen dagen was het ook niet altijd rozengeur en manenschijn; daarover hieronder meer.

Do 19-01: Na het mislukte looprondje overdag en de onverwachte regenbui begonnen we zo langzamerhand wel honger te krijgen, en zijn we op zoek gegaan naar een lekker eettentje. Penang staat bekend om zijn eetstalletjes, en het duurde niet lang voordat we een lekker stekje langs de straat hadden gevonden. Het was een typische plek; een oud vrouwtje met een karretje vol met kruiden en ingredienten, die op een hete wok alles bij elkaar staat te gooien om de smaken een beetje los te krijgen. We gingen er eens lekker voor zitten, en hebben alle 3 goed genoten van het eten. Dat wil zeggen, van het eten zelf; de nasleep van het eten was niet voor iedereen goed, zo ondervond Tim die midden in de nacht naar de gedeelde WC moest rennen om zijn niet al te vaste afvalstoffen te lozen.

Vr 20-01: Penang leek best mooi maar alle 3 wilden we nu gewoon eens gaan chillen op een strandje, en 's ochtends pakten we dan ook de boot naar het, in de brochure, idyllische Langkawi. De boottocht beviel redelijk goed (al had de nog steeds zieke Tim er zo nu en dan wel moeite mee), maar het zat ons wederom niet mee; eenmaal aangekomen op Langkawi was het aan het regenen. Nou goed, we besloten dat dit maar gewoon tijdelijk moest zijn, en toen het droog werd zijn we naar het hotel toe getaxied, hebben we zsm scooters gehuurd, en zijn we er op uit getrokken. Rondrijden op Langkawi is erg leuk; als je een beetje van de hoofdstraten af gaat en de zijstraatjes in rijd kom je door autentieke kleine wijkjes met rijstvelden en kinderen die graag met je op de foto willen. Zijn toch leuke Kodakmomenten zo! Na dit mini-avontuurtje wilden we de watervallen gaan opzoeken per scooter, maar ook dit plan viel in duigen; na lang zoeken konden we geen enkel spoor van die klotewatervallen vinden, en besloten we onverrichter zake terug te keren naar het hotel; flashbacks naar de mislukte tocht richting de Batu Caves waren het onderwerp van gesprek hierna. We hebben nog 1 stop gemaakt op een mooi strandje, maar het mocht niet baten. 'S avonds ging het niet veel beter; we hebben slecht gegeten bij een duur tentje waar een kind constant zat te mekken (we hebben gemerkt dat Jim voorlopig beter nog maar even geen vader kan worden), en toen we ook al geen plek konden vinden om wat te drinken gingen we maar met een paar supermarktbiertjes op huis aan.

Za 21-01: Poging 3 om die ene perfecte relaxdag te pakken te krijgen, en aan het begin van de dag leek dit zowaar te gaan lukken. We hadden om 09:00 een boottocht naar een paar eilandjes geboekt (voetnoot; we hebben tot nu toe elke dag de wekker moeten zetten), en deze tocht was heerlijk. Het begon met een bezoekje aan een eiland met een mooi meer in het midden, waar we gelijk even een frisse duik hebben genomen. Er waren ook veel aapjes op het eiland, van dezelfde soort die vorig jaar in Indonesie mijn bril van mijn hoofd hebben gejat. Ditmaal was Tim de lul; de apen begonnen na lang researchen in zijn zwembroek te hangen om z'n koekjes te jatten, en ze kwamen er nog mee weg ook. Na dit verlies ging de boot door naar een plekje waar arenden rondvlogen, en aangezien de andere boten ze gingen voederen hadden we ook hier nog tijd voor wat mooie kiekjes. Helaas hadden alle Aziaten op de boot camera's die per stuk minstens 3 keer groter waren dan mijn net nieuwe cameraatje, maar ach, je kunt niet alles hebben. Na dit momentje was het tijd voor het laatste eiland; een tropisch plekje met palmbomen en rotsige eilandjes in de verte, waar we heerlijk hebben gezwommen en gezonnebakdtdtdttt. Na dit ideale begin van de dag begon de ellende echter weer; we moesten namelijk op zoek naar een volgend hostel aangezien die van ons vol zou zitten met het Chinese Nieuwjaar. We pakten de scooters en gingen op zoek naar een nieuw plekje, en ja hoor; net op het heetst van de dag, in de verzwengende hitte en in de middle of nowhere, besluit 1 van de scooters om het te begeven. Goed, na een hoop gediscussieer en geregel was dit na een tijdje ook weer gefixed, en na een aantal afwijzingen bij hostels hadden we eindelijk een plekje gevonden, en was het tijd om te chillen.

Later in de middag hebben we nog even wat gegeten, zijn we nog even gaan zwemmen, en zijn we om het zekere voor het onzekere te nemen maar gelijk een hostel gaan zoeken voor de volgende nacht, die gelukkig dit maal wel vrij gauw gefixed was. Hiermee was (voorlopig) alles geregeld, en was het klaar om het nachtleven in te duiken; eerst even wat gegeten, en later begonnen met drinken bij een klein Engels pubje. Het bier smaakte goed, maar echt gezellig was het hier niet, en we besloten om een Taxi te pakken naar het Eagle Rock Cafe (bij Awana), welke door een taxichauffeur aangeraden was. Hier aangekome bleek het niet heel varz (varz = ''Leids'' voor gaaf/chill/goed/...) te zijn; het bier was duur, de band was schreeuwerig, en we waren de blankste, oudste, en nuchterste personenn die er rondliepen. Nadat Tim in de club ondervond dat het niet handig is om in een donker cafeetje rond te lopen met een hemdje en een schouderhandtasje (meer informatie hierover is in te winnen bij Tim zelf) zijn we gauw naar huis gegaan. Een taxi leek moeilijk te vinden, maar gelukkig wilde een vriendelijke local ons een lift geven naar huis. Nou ja, vriendelijk; hij was niet uit op geld, wel wat anders; wederom verwijs ik u door naar Tim als u meer hierover wilt weten. Na de mislukte avond te verzegelen met nog een paar biertjes bij het Engelse pub was het klaar, en tijd om naar bed toe te gaan.

Zo 22-01: 'S ochtends moesten we weg uit ons hotel om in te checken bij de volgende, maar we werden tegengehouden door wederom eenb stortbui op het zogenaamd altijd zonnige Langkawi. Weer iets om over te zeiken. Nadat het klaar was hebben we de spullen naar het volgende hotel gepakt, en hebben we de scooters gepakt voor poging 2 om watervallen te gaan bekijken. Deze keer konden we ze wel vinden, maar we vielen van de regen drup; na een pokke-eind omhoog te zijn gelopen waren we aangekomen bij de zogenaamde Seven Wells, welke eigenlijk helemaal niet zo varz (gaaf) bleken te zijn. We zijn daarna een stukje verder gelopen naar de echte waterval, waar we gelukkig nog even hebben kunnen zwemmen, en daarna zijn we weer op huis aan gegaan. Tim en Jim wilden nog even gaan zwemmen, en ik ben even de dutyfree shopping centre ingelopen, waar ik per ongeluk een hekje voorbij liep en ineens in het underwater world zat, waar je normaal voor moet betalen. Ach, iig weer wat geld bespaard, en ik heb er genoeg foto's kunnen maken om Dennis met zijn net nieuwe aquarium jaloers mee te kunnen maken, dus ik was er blij mee dat ik niet goed opgelet had. Toen ik aankwam terug bij het hostel waren Tim en Jim in gesprek met een Nederlands stelletje van rond de 50 die lekker een paar maandjes aan het reizen waren. De sfeer was gezellig (zeker nadat we nog wat extra biertjes a 45 cent per blikje hadden gehaald), en na een tijdje moest Tim even er tussenuit om een nieuwe boxershort te halen; de zijne was nat en de rest lag bij de laundry service. Hij pakte de scooter, en 10 min later werd Jim gebeld; Tim was gepakt door de politie zonder helm en moest een rijbewijs laten zien om weg te mogen. Inmiddels waren we alle 3 goed ingespeeld op hoe met obstakels om te gaan na de afgelopen dagen, en dankzij wat teamwork was ook dit akkefietje weer gauw weggewerkt. De snelheid van dit gedoe moest gevierd worden, dus na wat gegeten te hebben zijn we naar de Babylon geweest, wat het Nederlandse stelletje had aangeraden. Dit bleek een erg goede tip te zijn; het is een heerlijk layed-back ''strandtentje zonder tent'' op het strand, compleet met boomstronken, waterpijpen, bier en een live-band. Het werd een relaxte avond, en we besloten dat Langkawi misschien toch best een relaxed eilandje kon zijn.

Ma 23-01: Na het gedoe van de afgelopen dagen, en de relaxte avond die we hadden bij de Babylon was het duidelijk; het was tijd voor de ultieme niks-doe-lig-op-het-strand-drink-bier-en-verder-niks dag. En dit beslaat eigenlijk de hele dag van vandaag; we zijn 's ochtends naar het volgende hostel geweest, hebben daarna uren op het strand gelegen, zijn later flink wat biertjes gaan wegtikken op het strand bij de Babylon, en zijn lui maar voldaan aan het einde van de middag terug gegaan naar het hostel. Daarmee gelijk het einde van dit verslag; vandaag is zo goed bevallen dat we vanavond waarschijnlijk gewoon weer gaan drinken bij de Babylon, en dat voor de komende dagen drinken en relaxen non-stop op de planning staat; Tim heeft nergens anders behoefte aan, en voor Jim en mijzelf belooft er nog genoeg avontuur te liggen in Borneo. Dat is de planning voor de volgende dagen, of het ook daadwerkelijk zo loopt lees je in het volgende verhaal.

Foto's (zelfde URL als de vorige keer):
https://www.facebook.com/media/albums/?id=100000139999902#!/media/set/?set=a.364774506870546.103858.100000139999902&type=3